“Położna z Auschwitz” to porywająca i poruszająca zarazem powieść inspirowana wojennymi losami Stanisławy Leszczyńskiej, położnej, która w Auschwitz podjęła heroiczną walkę o życie niemowląt i ich matek. Więźniom obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau poświęcono już mnóstwo książek. Ale zazwyczaj, kiedy myślimy o nich, nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że w trakcie kilku lat obozowego piekła w Auschwitz przyszło na świat tysiące dzieci. Wiele z nich umierało, inne wydzierane były matkom i wywożone do Rzeszy. Jeszcze inne poddawano eksperymentom medycznym. Poród odbywał się w koszmarnych warunkach i rzadko które niemowlę miało szansę przeżyć przy matczynej piersi. Ale był ktoś, kto ze wszystkich sił walczył, by przeżyło jak najwięcej dzieci. Stanisława Leszczyńska trafiła do KL Auschwitz w jednym z kobiecych transportów. Była położną z Łodzi. Na własne życzenie podjęła się heroicznego zadania niesienia ulgi rodzącym kobietom i ratowania nowo narodzonych niemowląt. Pracowała bez wody, bez podstawowych narzędzi, a porody odbierała na piecu przykrytym starą derką. Wspierała matki, którym siłą odbierano dzieci. Z narażeniem własnego życia sprzeciwiała się rozkazom bezwzględnego Josepha Mengele. Dlatego właśnie więźniarki z Auschwitz nazywały ją “Mamą”. “Położna z Auschwitz” to przejmująca opowieść inspirowana losami Stanisławy Leszczyńskiej. To opowieść o miłości do drugiego człowieka, o bezinteresownej chęci niesienia pomocy. A któż potrzebował jej bardziej od najmłodszych, bezbronnych istot, które przychodziły na świat w koszmarnych warunkach obozowej codzienności? W obliczu grożącej zewsząd śmierci Stanisława Leszczyńska ze wszystkich sił starała się ratować niemowlęta i ich zrozpaczone matki. Każdego dnia ryzykowała własnym życiem. Powieść Magdaleny Knedler zabiera nas w sam środek piekła, jakie jedni ludzie zgotowali innym. Jednak nawet tam jest również miejsce dla nadziei, że i w najczarniejszym mroku można pozostać człowiekiem.